Ik ben Helen, moeder van 3 fantastische kinderen en vrouw van een heerlijke man. Van origine kom ik uit Wuppertal in Duitsland.  Mijn hele leven lang heeft het menselijk lijf me altijd al gefascineerd. Na fysiotherapie ben ik osteopathie en ook kinderosteopathie gaan studeren. Inmiddels is het mijn passie om jou te laten voelen welke ruimte je in je lijf in mag nemen, om dan vervolgens bij jezelf thuis te komen. In andere worden: ik help je ontspannen maar dan in de diepe lagen van je lijf, zodat je lijf zijn eigen kennis weer in kan zetten. En dat geldt ook voor baby’s. Ik vind dat ik het mooiste werk heb dat er bestaat. Een kleine nieuwe wereldburger het leven makkelijker maken of een moeder ondersteunen om weer in haar (lichamelijke) kracht  te komen, dat is zo dankbaar werk!

De reis van een baby is magisch. Hoe het ontstaat, hoe het groeit en hoe het uiteindelijk ter wereld komt. En dan nog is het niet af… wist je dat een baby’tje eigenlijk nog 3 maanden langer in de buik zou mogen groeien, maar het dan te groot zou zijn om nog door het geboortekanaal te kunnen? Het is dus precies afgestemd hoelang een kindje in de buik kan blijven op wat jouw lichaam kan dragen. Alleen soms lopen dingen anders dan je had gewenst of had gewild.

Met dit stukje hoop ik je een beetje meer zicht op osteopathie te geven. Wat doen we eigenlijk? Wanneer is het zinvol om contact met een osteopaat op te nemen? En wat is dan een goed moment? Veel leesplezier!

Middels osteopathie help ik kinderen letterlijk weer lekker in hun vel te zitten

Osteopathie is een manuele geneeswijze. Wij werken met onze handen en zijn erop getraind dat onze handen kunnen voelen wat ‘normale’ bewegelijkheid van weefsel is.

Als door spanning of druk de bewegelijkheid van weefsel vermindert, kunnen wij dat waarnemen. Vervolgens kijken we wat het lijf nodig heeft om wel weer vrij te kunnen bewegingen.

Om een voorbeeld te geven: als een kindje langere tijd in het geboortekanaal heeft gezeten kan het zijn dat je spanning in zijn lijfje terug kunt vinden. Wellicht kan het nekje wat minder vrij bewegen, of overstrekt het kindje zich heel graag en heel veel, om maar een paar voorbeelden te noemen.

Zo heb ik tientallen ouders hebben kunnen helpen bij wie…

• de baby overdag amper sliep en als dan maar korte ‘hazenslaapjes’ maakte. ze wanhopig werden van het overmatige huilen.
• de baby gaf (veel) terug.
• de baby steeds naar een kant keek.
• de baby zich veel naar achteren boog/ het hoofd naar achteren gooide.
• de baby veel last van krampjes had.
• de baby de hele tijd onrustig was.
• de baby zich niet liet neer leggen.
• voedingen lastig verliepen.
• ze ten einde raad waren.

Herken je deze problemen? Wat kun je zelf doen:

Bij slik- en zuigproblemen

Als je kindje niet ‘goed’ kan aanhappen kan het ook aan de spanning in de kaken of de mondbodem liggen. Wat je dan ziet is dat het mondje niet ver genoeg opent, of dat je tijdens de voeding continue een soort klakkend geluid hoort. Dan is het zinvol dat een osteopaat erna kijkt om juist die spanning weg te halen zodat de mond en de tong vrij kunnen bewegen. Spaart jou als mama een heleboel pijn en kloven! Je zou ook de volgende tips kunnen proberen:

De Baby-Facial
De meeste babys vinden een ‘fascial’ heerlijk. Zorg ervoor dat je gewassen handen hebt. Leg je platte vingertoppen op de wangetjes van je baby en maak circkelende bewegingen van voor zijn oortjes richting zijn mond. Herhaal dat 3-5 keer.
Maak dezelfde soort draai beweging rond zijn mondje. Let op: bij de kleintjes is de zuigreflex nog volop actief en kunnen zij zoekend op die beweging reageren. Leg dan een vinger op zijn neus, om vervolgens de bovenlip aan te stippen en daarna door te gaan naar zijn onderlip. Je zult zien dat je kindje waarschijnlijk zijn mond opent.

Helpt dat niet raad ik je aan om eerst een lactatiekundige te laten kijken. Misschien zijn er wel aanwijzingen voor een korte tongriem? Of zijn er wellicht andere houdingen die het aanhappen makkelijker maken? Zij weten daar alles van af en kunnen goed advies geven.

Helpt ook dat niet voldoende? Dan is mijn advies om zo gauw mogelijk een afspraak te maken bij een osteopaat. Dat kan ook bij een pasgeboren baby. Sommige osteopaten komen ook aan huis. Vraag gerust na de mogelijkheden. Meer weten over het minder goed drinken van je kindje (zowel bij borst als fles-voeding)? Je kunt ook het artikel lezen van preverbaal logopediste Bregje Hollanders (klik hier).

Bij verteringsproblemen (zoals krampjes of spugen)

Buikkrampjes en spugen kunnen redelijk snel na de geboorte al op treden of kunnen in de eerste weken naar voren komen. Daarbij kun je bij verteringsproblemen onder andere denken aan (verborgen) reflux (het veel teruggeven van melk) of heftige krampjes waarbij je kind over langere tijd huilt en ontroostbaar lijkt of enkele dagen niet kan poepen (obstipatie).

Wat dan heel fijn kan zijn is om je kindje bij de vertering te helpen. Zijn darmpjes zijn nog niet uitgerijpt (dat gebeurt geleidelijk in de eerste 12 weken) en pas rond de 3 maanden ontwikkelt een babydarmpje zijn eigen peristaltiek (dat zijn de bewegingen van de darmpjes die de etensbrij verder door de darmlussen bewegen).

De anti-kramp oefening
Je kent zeker het fietsen met de beentjes om krampjes te voorkomen. Zo een soort oefening is dit ook maar dan net anders. Het is een soort twist die je misschien van het sporten of de yoga kent. Pak de billetjes van je baby vast en breng liefdevol de linker knie richting de rechter elleboog. Let op dat je niet aan de heupen of de beentjes trekt maar echt het bekken vast hebt. Nadat je 3-5x de ene kant op hebt bewogen kun je van kant wisselen.

Helpt ook dat niet voldoende? Dan is mijn advies om een afspraak te maken bij een osteopaat. Dat kan ook bij een pasgeboren baby. Sommige osteopaten komen ook aan huis. Vraag gerust na de mogelijkheden.

Bij voorkeurs- of houdingsproblemen

Als je ziet dat je kindje een voorkeur heeft in de richting waar hij of zij heen kijkt (bijvoorbeeld telkens naar rechts kijken of bij het liggen op het aankleedkussen steeds weer dezelfde houding aanneemt), kan het zijn dat zijn of haar nekje of wervelkolom niet vrij kan bewegen. Dat zie je ook in overmatig overstrekken of moeite bij het aankleden (als je kindje huilt wanneer je bijvoorbeeld het linkerbeentje door de broekspijp heen wilt halen).

Een mooie manier om je kindje te ondersteunen om beide kanten op te gaan kijken is al in het dagelijkse leven beide zijden van de nekspieren te laten werken. Dat doe je meestal als je je kindje vaker op de dag ook op de buik legt.

Het nekje trainen: Zijwaarts optillen
Wist je dat je kindje al redelijk snel zijn hoofdje stabiel kan houden als je hem/haar op zijn/haar zijde rolt voordat je hem/haar oppakt? Zorg er wel voor dat je twee vingers onder het hoofdje hebt om desnoods het hoofdje te ondersteunen en zorg ervoor dat je de zijdes waar je heen rolt voor het optillen wel afwisselt.
Zo kun je met je kindje al vroeg spelende wijs zijn nek gaan trainen. Ik wil je uitnodigen om te kijken of je een verschil ziet of je hem via de linker of de rechterzijde op tilt. Soms kun je zien dat als je via rechts optilt het hoofdje nog wat naar beneden hangt, terwijl je kindje zijn hoofd via links al prachtig zelf omhooghoud. Dan is het verstandig om hem wat vaker via rechts op te tillen.

Naast deze oefening nog steeds geen verbetering? Dan is mijn advies om een afspraak te maken bij een osteopaat. Dat kan ook bij een pasgeboren baby. Sommige osteopaten komen ook aan huis. Vraag gerust na de mogelijkheden.

Wanneer je een lange en/of gecompliceerde geboorte hebt gehad

Als de ontsluitingsfase langer dan normaal was, je langer dan een uur hebt moeten persen, er technische hulpmiddelen zo als bijvoorbeeld weënopwekkers of de vacuumpomp gebruikt moest worden of als de APGAR score lagen dan 7 was, zie je vaker dat kinderen de eerste weken extra onrustig zijn.

Dat is heel begrijpelijk want ook zij hebben een hele reis achter de rug waar ze nog van bij moeten komen. Hou dan vooral je kindje heel veel vast, het liefst huid op huid, praat veel met hem/haar en nodig hem/haar uit zijn verhaal te vertellen (te huilen). Ook kun je je baby lekker masseren of ‘afstrijken’.

Leg je kindje op zijn rug. Begin bij het hoofdje en aai hem langzaam met zachte handen van zijn hoofdje langs zijn schouders, naar zijn armen tot over zijn handen. Strijk uit tot op het aankleedkussen waar zijn handjes op liggen. Vervolgens strijk je van het hoofdjes langs het buikje naar zijn benen en voetjes. Ook eindig je tot over zijn voetjes op het kussen. Tot slot strijk je nog eens van zijn hoofdje en probeer je de armpjes meer onder je handen te houden terwijl je het hele lijfje afstrijkt. Herhaal 2-3x of zolang je kindje het fijn vind.

Wat als je kindje moeilijk boert?

In de praktijk hoor ik heel vaak dat kindjes niet zo makkelijk kunnen boeren. Daarom wil ik je nog graag mijn houding/beweging meegeven hoe je een kindje (hopelijk) kunt laten boeren:

Zet je kindje met zijn/haar rug tegen je buik aan. Hou het met de handen onder zijn oksels vast en til het ietsjes op (zo dat de rug zich ietsjes recht). Leg dan je duimen met een kleine afstand ertussen (ca 1cm) naast elkaar en dus ook naast de wervelkolom van je kindje. Ga nu zelf rondjes draaien met je lijf (soort hoelahoep draaien maar dan in zittende houding). Belangrijk is dat JIJ de rondjes zelf vanuit je lijf maakt zodat je zeker weet dat je geen te grote bewegingen van je kind verlangd. Dit kan ook een super soort massage van het ruggetje. Probeer maar eens.

Ik ben uit ervaring ervan overtuigd dat alle baby’s er baat van zouden hebben om na hun geboorte door een osteopaat behandeling te krijgen. Misschien denk je nu “kinderen worden ook groot ook zonder ooit een osteopaat te zien”. Dus wat is wijsheid? Twijfel je en/of helpen de tips die ik hierboven heb gegeven niet echt, kom dan gerust eens langs. Als moeder van 3 kinderen weet ik hoe pittig de eerste tijd kan zijn. Zoveel vraagtekens en onzekerheden. En zeker als je het gevoel hebt dat er iets mis is, maar de vinger er niet kan opleggen.

Als Osteopaat heb ik me gespecialiseerd op baby’s en moeders. Het is de combinatie die me zo fascineert. Zeker het eerste jaar zijn we nog zo gevoelsmatig met elkaar verbonden. Soms ligt het bij het baby, soms kan een moeder onbewust een patroon in stand houden. Het is zo fijntjes. En die prille balans fascineert mij.

Wil je meer weten kijk gerust op mijn website of boek meteen een afspraak.

En vergeet niet: met de geboorte van je kind is ook een moeder geboren. Geef jezelf tijd, neem heel veel rust en geniet zo goed het kan van het moment. Je doet het super!