Je houdt zielsveel van je kind maar je lontje wordt steeds korter. Je reageert steeds sneller geïrriteerd op je omgeving en hebt weinig geduld.

Je hebt uren in de dag te kort: Je krijgt niks af en loopt continue achter de feiten aan. Je hebt het gevoel dat je iedereen tekort doet, inclusief jezelf.

Je wilt gewoon even op UIT kunnen staan. Je wilt tijd voor jezelf, even niks moeten. Zonder schuldgevoel. Zonder verantwoordelijkheden.

Je bent klaar met dat uitgebluste gevoel. Je wilt je weer ENERGIEK voelen! Weer zin hebben in de dag en genieten van dingen die jij echt leuk vind om te doen.

Naast dat er geen tijd is voor jezelf, is de romantiek in jullie relatie ook steeds verder te zoeken. Door de volle agenda’s is er bijna geen ruimte om eens echt even met elkaar te “connecten” en de vermoeidheid helpt niet mee in jullie communicatie.

Je bent overprikkeld en voelt je soms onbegrepen en eenzaam.

Je hoopt dat het een fase is waar je ``even doorheen moet bijten`` en vind dat je niet mag klagen.